Bierzmowanie

Treść

„A pocieszyciel Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co ja wam powiedziałem“ (J 14, 26). „On w was będzie i On was doprowadzi do całej prawdy” (J 16, 13).

Dokumenty wymagane do bierzmowania.
zaświadczenie o chrzcie, (jeśli chrzest był w innej parafii, niż ta w której przystępuje się do bierzmowania)

• zaświadczenie o uczestnictwie w katechizacji lub ostatnie świadectwo katechizacji,
• uczestnictwo w katechezach przygotowawczych,
• egzamin z zakresu wiedzy religijnej.

Czas udzielania sakramentu
W naszej parafii sakrament bierzmowania udzielany jest co dwa lata.

Co to jest bierzmowanie?

Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty udziela się człowiekowi ochrzczonemu jako Dar i umacnia go aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.  

Jak wygląda istotny obrzęd bierzmowania?
Istotny obrzęd bierzmowania składa się z trzech elementów wykonywanych równocześnie. Są to:

• namaszczenie olejem Krzyżma na czole ochrzczonego, 
• nałożenie ręki biskupa na jego głowę, 
• słowa: "Przyjmij znamię daru Ducha Świętego".

Kto może bierzmować?
W Kościele rzymskokatolickim zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest biskup. W pewnych okolicznościach bierzmować może kapłan upoważniony do tego przez prawo kościelne.

Kto może przyjąć sakrament bierzmowania
Sakrament bierzmowania może i powinien przyjąć każdy ochrzczony.
Aby godnie przyjąć ten sakrament, należy być:

• w stanie łaski uświęcającej
• odpowiednio przygotowanym i zdolnym do świadomego odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych 

Skutki bierzmowania są następujące:

• udoskonala łaskę chrztu,
• głębiej zakorzenia nas w synostwie Bożym,
• ściślej jednoczy nas z Chrystusem,
• pomnaża w nas dary Ducha Świętego,
• udoskonala naszą więź z Kościołem,
• umacnia do świadczenia o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem.

Dlaczego bierzmowanie przyjmuje się raz w życiu?
Bierzmowanie, podobnie jak chrzest, nie może być powtarzane ze względu na niezatarty charakter czyli znamię Chrystusa, które wyciska na duszy chrześcijanina.

Obrzędy Sakramentu Bierzmowania
Obrzędy sakramentu bierzmowania zawsze oznaczały udzielanie się Ducha Świętego bierzmowanemu. Początkami obrzędy te sięgają czasów apostolskich. Apostołowie, bowiem wkładali ręce na ochrzczonych i otrzymywali Ducha Świętego. Biblijny obrzęd sakramentu bierzmowania był krótki.

Obrzędy sakramentu bierzmowania są następujące:

• przedstawienie kandydatów biskupowi,
• przemówienie biskupa do kandydatów, uwzględniające wszystkich wiernych obecnych
• odnowienie przyrzeczeń chrzestnych,
• modlitwa biskupa o dary Ducha Świętego, z wyciągniętymi rękami nad kandydatami,
• udzielenie sakramentu bierzmowania każdemu kandydatowi z osobna,
• modlitwa powszechna,
• błogosławieństwo końcowe.

Przed homilią Biskup zwraca się do młodzieży: Droga młodzieży, powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?

Kandydaci: Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad.
Wszyscy: Amen.

Na istotny obrzęd bierzmowania składa się namaszczenie olejem Krzyżma na czole bierzmowanego, włożenie na jego głowę ręki biskupa i słowa:
N., Przyjmij znamię daru Ducha Świętego.
Bierzmowany odpowiada:Amen.
Biskup:Pokój z tobą.
Bierzmowany:I z duchem twoim.

Każdy wybiera sobie imię, które biskup nadaje przy bierzmowaniu. Imię to trzeba podpowiedzieć biskupowi tuż przed namaszczeniem, by mógł wymienić je przy wypowiadaniu formuły sakramentalnej.
W czasie tego istotnego obrzędu, świadek bierzmowania trzyma prawą rękę na ramieniu swojego podopiecznego.

Teologia i symbolika

Nakładanie rąk na głowę jest gestem biblijnym (Rdz 48, 14; Kpł 9, 22), który w liturgii należy do najstarszych obrzędów. W sakramencie bierzmowania włożenie ręki biskupa na głowę kandydata oznacza iż Duch Święty udziela mu się jako niewymowny Dar.

Krzyż jest świętym znakiem odkupienia (Kol l, 20) i wiary świętej (l Kor 1,17). Jest pieczęcią, którą nosi na sobie każdy, kto służy Bogu (Ap 7,4). Wśród symboli chrześcijańskich zajmuje naczelne miejsce. Kreślenie znaku krzyża na czole bierzmowanego oznacza, że ma on prawo i obowiązek wyznawania swojej wiary świętej, która jest jego chlubą i nie powinien się jej wstydzić lecz odważnie ją wyznawać i bronić jej. Naznaczenie krzyżem zobowiązuje bierzmowanego do pewnej dyscypliny osobistej, polegającej na prowadzeniu swojego życia zgodnie z wymogami Ewangelii.

Krzyżmo święte jest oliwą zmieszaną z balsamem i poświęconą uroczyście przez biskupa w Wielki Czwartek, podczas tzw. Mszy Krzyżma. Nazwa Krzyżmo wywodzi się z Imienia: Chrystus (Christus - Chrisma - Krzyżmo) Symbolizuje Chrystusa, w którym człowieczeństwo złączone jest z Bóstwem.

Namaszczenie świętym olejem symbolizuje upodobnienie bierzmowanego do Chrystusa. Podobieństwo to jest niezniszczalne i nosi nazwę znamienia Pańskiego lub pieczęci. Sprawcą tego podobieństwa i zjednoczenia z Chrystusem jest Duch Święty. Stąd bierzmowany przez to święte namaszczenie ma pełne prawo do nazwy "chrześcijanin" czyli należący do Chrystusa i Jego Kościoła.

Oliwa w zastosowaniu liturgicznym symbolizuje Ducha Świętego, który jest źródłem darów nadprzyrodzonych. On przy chrzcie w Jordanie zstąpił na Jezusa i uczynił Go Chrystusem, to znaczy Namaszczonym czyli Mesjaszem. Namaszczenie bierzmowanego oznacza umocnienie chrzestnych więzi z Chrystusem. 

Dar zadaniem
Każdy dar jest równocześnie zadaniem. Otrzymana godność, przywilej, wyróżnienie czy odznaczenie, zawsze wiążą się z zadaniem, z którego trzeba się wywiązać. Zobowiązują człowieka do pokazania, iż godność otrzymana nie jest pomyłką.
Sakrament bierzmowania również jest zadaniem. Udzielenie się Ducha Świętego, udoskonalenie podobieństwa do Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla zobowiązuje do dziękczynienia i do kroczenia drogą zbawienia. Na wyniesienie trzeba po prostu odpowiedzieć pobożnym życiem, apostolstwem, służeniem bliźnim i udziałem w liturgii dla uświęcenia i wspólnego wielbienia Boga. We Wstępie do Obrzędów bierzmowania czytamy na ten temat: "Namaszczenie krzyżmem i słowa, jakie mu towarzyszą, wyrażają skutki daru Ducha Świętego. Przez namaszczenie wonnym olejem ręką biskupa ochrzczony otrzymuje niezniszczalny charakter, znamię Pańskie, razem z darem Ducha Świętego, który doskonalej upodabnia do Chrystusa i udziela mu łaski rozszerzania wśród ludzi dobrej woni" (nr 9).

Modlitwa o siedem darów Ducha Świętego

Duchu Przenajświętszy, Pocieszycielu, uświęcający dusze nasze, racz mi udzielić daru mądrości, abym poznał i umiłował prawdę wiekuistą i nigdy dóbr tego świata nie przedkładał nad dobro wieczne.
Daj mi dar rozumu, abym poznał prawdy objawione.
Daj mi dar umiejętności, abym się przekonał o nicości swojej i wszelkich rzeczy stworzonych. Żebym wszystko odnosił do Boga według uczuć Serca Jezusowego.
Daj mi dar rady, abym ostrożnie postępował wśród niebezpieczeństw życia doczesnego i spełniał wolę Bożą.
Daj mi dar mocy, abym przezwyciężał pokusy nieprzyjaciela i znosił prześladowania, na które mógłbym być wystawiony.
Daj mi dar pobożności, abym się rozmiłował w rozmyślaniu, w modlitwie i w tym wszystkim, co się do służby Bożej odnosi.
Daj mi dar bojaźni Bożej, abym pilnie unikał wszystkiego, co by Cię obrazić mogło, abym się bał grzechu bardziej niż śmierci, a to jedynie dla miłości Twojej.
Do tych wszystkich darów, o Duchu Święty, dodaj mi dar pokuty, abym grzechy swoje opłakiwał, i ducha umartwienia, abym zadość uczynił Boskiej sprawiedliwości.
Napełnij Duchu Święty, serce moje Boską miłością i łaską wytrwania, abym żył po chrześcijańsku i umarł śmiercią świątobliwą. Amen

Dary Ducha Świętego

Dar mądrości
Dzięki niemu odkrywamy bogactwo dobra i potęgę zła. W swoim życiu często dajemy się uwieść "blichtrowi", który towarzyszy złu. Gardzimy, bądź odrzucamy dobro, bo jest takie szare, zwyczajne, wręcz nudne. Biblia wychwala Przedwieczną Mądrość, który jest synonimem samego Boga. Być mądrym, to wybierać to, co się Bogu podoba.

Dar rozumu
Święty Paweł uczy, że istnienie Boga można rozumem poznać przez to, co zostało stworzone. Dar rozumu pojmowany jest jako umiejętność przekazywania wiedzy ludziom tak, aby przynosiła owoce i służyła z pożytkiem innym.

Dar umiejętności
Umożliwia przekazywanie wielkich wartości innym ludziom tak, aby je dobrowolnie przyjęli. By swoim świadectwem życia ukazywać drogę innym, aby ktoś widząc nas powiedział: on jest katolikiem, ja też chcę być taki.

Dar rady
Przed podjęciem ważnej decyzji często pytamy innych o zdanie. Inni także zwracają się do nas po radę. Czy radzimy się Jezusa i Ducha Świętego, który mieszka w naszej duszy?

Dar męstwa
Potrzebny jest nam przede wszystkim, aby odważnie przyznawać się, że jesteśmy katolikami i to praktykującymi, przywiązanymi do wartości chrześcijańskich. Bez względu na wszelkie mody i nazwanie nas świętoszkami, wcielać w życie wartości chrześcijańskie odważnie i mężnie.

Dar pobożności
Nie możemy mylić pobożności z bigoterią. Dar pobożności to czerpanie radości z obcowania z Chrystusem w Jego sakramentach, udział w Eucharystii i świętach kościelnych.

Dar bojaźni Bożej
Rozumiemy jako ten, dzięki któremu będziemy stawać się coraz lepsi jako ludzie i katolicy. Nie ze strachu przed karą Bożą, ale by nie zawieść naszego Ojca Niebieskiego, który tyle nam ofiarował. Przysłowie mówi: "Bojaźń Boża, początkiem mądrości".